Alweer een maand voorbij!

Alweer een maand voorbij!

Wat gaat de tijd toch snel! Inmiddels ben ik hier alweer een ruime maand, ongelofelijk. Ik heb dan ook weer een hoop gedaan, meegemaakt en nieuwe plannen voor de komende tijd. Tijd dus voor een nieuw weblog bericht!

Mijn taalcursus is nu afgesloten. Ik heb er nog voer nagedacht om na een week of na twee weken weer een weekje les te nemen. Dat heb ik namelijk steeds mooi kunnen combineren, door ’s morgens bij Bendicion de Dios te werken en dan steeds ’s middags van 16:00 tot 18:00 spaanse les. Dat zit er nu denk ik niet meer in. Als je eenmaal begint met ook de middagen werken, dan kun je daar eigenlijk niet zomaar mee stoppen. Tenminste, ik niet. Ik zie zoveel dingen waaraan ik wil werken! Ik wil niet zeggen dat ik geen uurtje of middag meer vrij heb, maar elke dag spaanse les zit er toch niet meer in. Dat is gelukkig niet zo erg, mijn niveau spaans is behoorlijk goed al zeg ik het zelf. Ik kan mezelf goed verstaanbaar maken in verschillende situaties. Ook de kindjes uit mijn klasje die zo lekker snel kunnen babbelen kan ik over het algemeen prima volgen. Ik heb nu ook een plan geschreven voor Julio omtrent het project met de kippen. Dit moest dan uiteraard in het spaans, en ook dat ging me goed af. Ik ben dus tevreden wat mijn spaans betreft!

Even verdergaand op het kippen project, dit ga ik nu zeker doen. Het kost allemaal wel wat tijd, doordat er natuurlijk goede voorbereidingen moeten plaatsvinden. We willen dit project gaan draaien met de armste gezinnen (moeders) die Bendicion de Dios heeft. De moeders die mee gaan doen, zijn moeders met veel problemen, grote armoede en daardoor ook vaak weinig zelfvertrouwen in zichzelf en hun eigen kunnen. Werken met hen is heel interessant en goed, maar maakt het project ook lastiger om te draaien. Je moet bijvoorbeeld wel bedenken dat deze moeders allemaal analfabeet zijn. Ze kunnen niet lezen en schrijven, maar ook niet rekenen. Ik ben dus hard aan het bedenken hoe ik de administratie voor het kippenproject zo eenvoudig mogelijk kan maken, zodat ook zij dit op den duur bij kunnen gaan houden. We zijn nu daarom nog op zoek naar een moeder uit een gezin dat er in verhouding iets beter voorstaat en die wel kan lezen, schrijven en rekenen. Zij zal dan de leidster worden van het groepje moeders en samen met mij aan de administratie werken. Als ik er dan straks niet meer ben, is deze moeder wellicht ook uitermate geschikt om het project draaiende te houden. Julio heeft hiervoor al wel contact met een moeder die interesse heeft om dit te gaan doen, maar ze is nog niet volledig overtuigd. Het vergt natuurlijk ook wel heel wat van zo’n moeder om dit te ondernemen, want er zal zeker wel wat tijd in gaan zitten. Tijd die ze dan niet aan werken kan besteden en dus eigenlijk simpelweg minder inkomsten voor het gezin. Als je goed naar de lange termijn kijkt niet meer, want het project gaat natuurlijk ook een hoop inkomsten opleveren, zowel eieren zelf als geld dat we verkrijgen door de verkoop van de eieren. Uiteraard krijgen de moeders die deelnemen ook een gedeelte van deze inkomsten. Bovendien heb ik met Julio het idee om hen na bijvoorbeeld een half jaar te belonen met een extraatje in de vorm van iets economisch wat ze goed kunnen gebruiken, voor hun inzet in dit project. Maargoed, dat is dus allemaal lange termijn denken. Dat is voor mij al moeilijk genoeg, laat staan voor die moeders. Maar we komen er wel. Als het een beetje meezit, hebben we binnen twee weken alles rond. Dat zou inhouden: het huren van een terrein, het bouwen van de kippenren / kippenhokken, het samenkomen met de deelnemende moeders, het aanschaffen van de kippen en het daadwerkelijk starten van het project! Ik laat het nog wel weten, wordt vervolgd dus!

Waar ben ik allemaal nog meer mee bezig? Eigenlijk van alles en nog wat. Er zijn altijd wel allerlei dingen te doen. Zo ben ik natuurlijk sowieso elke ochtend druk bezig met mijn klasje, waar ik samen met Rosario heel fijn aan het werk ben. Rosario overlegt eigenlijk elke dag met mij wat ze van plan is om te gaan doen en wat voor dingen ze dan voor mij in gedachten heeft. Ik help haar dan met verschillende dingen. Bijvoorbeeld het nakijken van het huiswerk of ik begeleidt een tafel die met mij samen aan hun abecedario gaan werken. Dit is een schriftje met op elke bladzijde een letter van het alfabet. Ze moeten dan samen met mij bijvoorbeeld woorden daarbij opschrijven die beginnen met die letter en dergelijke. Elke keer doe ik dit samen met een andere tafel (we hebben 4 tafels met 6 kindjes in de klas). Of ik lees de kinderen voor uit een sprookjesboek als Rosario even weg moet om iets te halen of te overleggen met een andere leraar. Wel leuk is dat dan. Dan vraag ik namelijk aan alle kinderen om achterin de klas op de matten te gaan zitten en ik zit er dan voor op een stoeltje. Ze luisteren dan heel aandachtig en ik doe natuurlijk mijn best om zo leuk mogelijk voor te lezen en ze bij het verhaal te betrekken door hen dingen te vragen over het verhaal. Ik dacht laatst: ik voel me net Sien uit Sesam Straat ofzo! Haha! Maargoed, wel heel leuk dus. Het zijn ook allemaal zo’n schattige kindertjes. Veel vinden het ook leuk om aan je te hangen, in de pauze smeken ze me om met ze te komen spelen en als ik aan kom lopen ’s morgens zijn er altijd kindjes die op me afgerend komen van ‘Senooooo!!!!’ en hop daar hangen ze aan je been. Had ik al verteld dat ik dan vervolgens alle kinderen begeleid met het tandenpoetsen en het geven van het vitamine tablet (C1000 tandpasta en Dagravit30 : ) die invloed van die Nederlanders toch!). Vervolgens begint Rosario de dag met ‘el calendario’, waarbij ze de kinderen om zich heen verzameld op de matten en met hen bespreekt welke dag het vandaag is, de maanden oefent, de getallen, kleuren etc. Het was eigenlijk de bedoeling dat ik dat zou gaan doen, maar dat ga ik nu waarschijnlijk vanaf volgende week doen. Ook heb ik inmiddels vellen papier gekocht om mijn engelse lessen te kunnen gaan geven. Ik heb op gekleurde stevige vellen de getallen 1 t/m 10 geknipt en geplakt en er boven de getallen in het engels gezet en eronder in het spaans. Dit zal ik dan de komende tijd met ze oefenen. Daarna ga ik waarschijnlijk lichaamsdelen met ze oefenen door middel van het liedje ‘Hoofd, schouders, knie en teen’ had ik bedacht. Maar dat zie ik tegen die tijd wel weer. Ik heb op dit moment nog geen idee hoe snel ze de getallen zullen oppakken. De vorige vrijwilligers hebben ‘goodmorning, good afternoon, goodnight, hello, goodbye’ er in elk geval goed in weten te stampen. Ik ben benieuwd wat ze van mij allemaal kunnen leren. Daarnaast heb ik met Rosario afgesproken dat ik regelmatig met een kindje apart zal gaan zitten om wat extra aandacht en uitleg te geven. Er zijn namelijk een stuk of 4 kindjes in de klas die duidelijk achterlopen op de rest van de klas en dit wordt eigenlijk alleen maar erger, dat kun je nu al na 2 weken in dit klasje te zijn zien. Het is dan de bedoeling dat ik samen met ze in het lokaaltje langs ons ga zitten om extra oefeningen met hen te doen, vooral rondom schrijven. Ik vind dit wel een uitdaging om te doen. Ik hoop dat ik deze kindjes kan helpen en hen er weer een beetje bij kan trekken...

Daarnaast ben ik natuurlijk voor Esperanza met van alles bezig. Ik probeer tussendoor bijvoorbeeld de financiele administratie bij te werken als ik tijd heb, de andere Esperanza leden goed te blijven informeren, notulen te schrijven van dingen die ik met Julio besproken heb etc. Stiekem vergt dat toch een hoop werk. Maargoed, ik vind het leuk om te doen en daarvoor ben ik tenslotte ook hier naartoe gekomen! Ook wil ik Bendicion de Dios nu ik hier weer ben optimaal leren kennen, dus ben ik tussendoor ook nog aan het onderzoeken wat er in de afgelopen twee jaar allemaal is veranderd. Zo wil ik ook bijpraten met de verschillende mensen die hier werken, zoals Stichting Los Ninos (www.stichtinglosninos.nl) , Stichting Por Eso (www.poreso.org) , het Timmerproject van Susana (www.timmerprojectguatemala.nl) en nog meer mensen. Dit vind ik niet alleen heel leuk en interessant, maar ook erg belangrijk voor stichting Esperanza (www.stichtingesperanza.nl :P). Ik wil natuurlijk weten wat iedereen de afgelopen tijd nu precies gedaan heeft (is altijd anders als je het ziet, dan wanneer je er met elkaar over mailt enzo), wat ieders plannen voor de komende tijd precies zijn en wat de plannen op de lange termijn zijn. Dan kan stichting Esperanza zich hier ook op afstemmen. Overleg en samenwerking zorgt tenslotte voor optimale resultaten en werkt dus het beste. Nu ik hier ben wil ik dan ook gebruik maken van de gelegenheid om dit direct met deze mensen te kunnen bespreken! Dat vind ik trouwens ook wel leuk. Ik ben nu niet zomaar meer een vrijwilliger of stagiair of iets dergelijks. Ik merk heel duidelijk dat ik hier nu ben vanuit stichting Esperanza. Mensen die me ontmoeten leren me nu kennen als Marieke van stichting Esperanza, maar ook mensen die ik nog ken van twee jaar geleden zien me nu ook echt als Marieke ‘van stichting Esperanza’. Het is voor mij nog even wennen, maar het is natuurlijk gewoon zo! Dat voelt heel fijn moet ik zeggen. Ik vind het ook leuk dat iedereen elkaar wat dat betreft helpt met zijn of haar werk. Een goed voorbeeld is Susana van het timmerproject. Laatst had ze een groep mensen bij zich die ze een rondleiding gaf over het project Bendicion de Dios. Ze stelt hen dan ook aan mij voor en doet haar best hen duidelijk uit te leggen wie ik ben en waar stichting Esperanza allemaal voor staat. Dat vind ik dan leuk om te zien natuurlijk! : ) Vive Esperanza! : P

Daarnaast gaat het leventje in Antigua uiteraard ook gewoon door. Inmiddels is Kim, onze Esperanza vrijwilligster (!!!), aangekomen. Het huis is daardoor nu iets meer gevuld. Ik vind het leuk om haar in Antigua alle leuke plekjes, beste restaurantjes en cafeetjes te laten leren kennen. Bovendien zijn we afgelopen weekend ook samen op reis geweest, of eigenlijk, ik ging met haar en twee meisjes van de taalschool mee. We zijn naar San Pedro de la Laguna geweest, aan Lago Atitlan. Helaas hadden we best slecht weer, het was namelijk best wel bewolkt. Het meer ziet er dan helemaal niet zo mooi meer uit als normaal wanneer de zon schijnt. Het water is bijvoorbeeld lang zo blauw niet meer en ook de achtergrond met op de horizon twee vulkanen was er dit keer niet bij want die zaten dus verstopt achter de wolken. Maar dat mocht de pret niet drukken! In Antigua had ik een guatemalteekse jongen leren kennen die in San Pedro woont en werkt. Bij aankomst in San Pedro belde ik hem dan ook meteen op om te vragen of hij ons kon helpen aan een goed, maar goedkoop adresje om te verblijven. Hij kwam echt direct naar ons toe (en dat is uitzonderlijk in Guatemala!, meestal betekent ‘ik kom er zo aan’ ‘ik ben er over een uur’ ofzo) en heeft ons naar Casa Elena gebracht, een simpel, maar prima hostel. Slechts 25 Quetzal per nacht (pp.)!! Dat is omgerekend zo’n 2 euro en 10 cent ofzo! Relaxed dus : ) We zijn zaterdag nog met een boot naar Panajachel geweest. Hier zijn we alle kraampjes afgslenterd en hebben vooral Korinna en Evelin flink geld uitgegeven aan de aanschaf van hangmatten, tasjes, sjaaltjes, etc. Uiteraard zijn we ook nog even bij het Panarock cafe geweest. Helaas waren de obers die ik ken er niet, die werken waarschijnlijk alleen ’s avonds ofzo. Wel was alles nog precies zoals 4 en 2 jaar geleden, ook de happy hour! Goeie herinneringen kwamen natuurlijk gelijk weer naar boven! : ) Mijn vriend Nelson had ons nog uitgenodigd voor een private party ergens aan het meer zaterdagavond. Dat was wel heel leuk. Samen met Kim ben ik daar nog naartoe geweest. Het feest werd gehouden in een vakantie villa (geen huisje, nee echt een dikke villa!) ergens aan het meer tussen San Pedro en San Marcos. Er waren goeie DJ’s en de sfeer was heel gezellig. Ook had Nelson voor ons even met een van de barmannen gepraat en vervolgens konden Kim en ik de hele avond gratis bier krijgen! Een geslaagd feest dus. Lang leve vrienden!

De afgelopen 2 dagen zijn er in ons gastgezin ook nog wat nieuwe studenten ingetrokken. Ene ‘Hue’ ofzoiets (jongen uit Taiwan, maar die nu in San Francisco woont) en sinds vandaag ook twee Nederlandse meisjes. Dat is opzich wel heel leuk vind ik. Die meisjes ken ik natuurlijk nu nog niet echt (ze blijven ook nog maar een weekje, ze hebben namelijk gewisseld van gastgezin nu omdat ze hun vorige gastgezin totaal niks vonden, beter dat ze nu Marco en Maria hebben!), maar Hue lijkt me een toffe gast. Hij is lekker internationaal en heeft eigenlijk overal wel zin en interesse in lijkt het. Gezellig dus om erbij te hebben. Ik voel me wel een beetje de ‘leidster’ van de studenten nu. Marco en Maria schijnen hen te vertellen dat ik perfect spaans kan en uiteraard ben ik ook degene met de meeste kennis over wat er allemaal in Antigua en de rest van Guatemala te doen en te beleven valt. Ik zou gids moeten worden joh! Dat maar even niet, maar mijn rol als ‘adviseur’ en ervaren Guatemala ganger bevalt me wel! : )

Tot slot wilde ik nog even voor een aantal die hier geweest zijn mededelen dat Pedro vandaag op mijn verzoek een mini concertje gaf aan ons. Hij is echt vet veel beter geworden, dat is wel leuk om te zien. Hij heeft inmiddels ook meer nieuwe nummers geschreven en die zijn ook echt goed. Zoals papa zou zeggen: hij heeft echt een eigen sound! Dat is wel gaaf om te zien. Jammer dat hij het zo druk heeft (juist in de avonden) met zijn studie journalistiek. Anders zou hij zo in verschillende cafeetjes in Antigua kunnen optreden, dat weet ik zeker! Ik zal eens kijken of ik een keer een kort filmpje kan maken om jullie ervan mee te laten genieten.

Maar oke, dat was het wel weer even voor nu.

Ik zou zeggen, hasta la proxima!

Un fuerte abrazo a todos,
Marieke